ره پیداست

ابوسعیدابوالخیر

گر طالب  راه حق شوی ره  پیداست

او راست بودبا تو، توگر باشی راست

وانگه که  به  اخلاص  و  درون  صافی

او  را باشی  بدان  که  او نیز توراست

راه وصل

سیّد هاشم‌ بحرانی‌ روایتی‌ بسیار جالب‌ و دلنشین‌ از یونس‌ بن‌ ظَبیان‌ از حضرت‌ امام‌ جعفر بن‌ محمّدٌ الصّادق‌ علیهما السّلام‌ روایت‌ می‌کند درباره اُولوالالباب‌ ؛ که‌ منهاج‌ و رویّه آنان‌ چیست‌، و محبّتشان‌ به‌ خدا چگونه‌ است‌، و راه‌ و طریق‌ آنها چطور است‌، و برای‌ لقاء و معرفت‌ و تقرّب‌ به‌ حضرت‌ او چه‌ کارهائی‌را بجا می‌آورند؟ و بالاخره‌ نشان‌ می‌دهد که‌ هر کس‌ بخواهد به‌ مقام‌ کمال‌ برسد، تنها راهش‌ متابعت‌ از ائمّه‌ علیهم‌ السّلام‌ می‌باشد ؛ تا بتواند از تمام‌ عقبات‌ و  کریوه‌های‌ صعب‌ العبور بگذرد و  از دستبردشیطان‌ و نفس‌ امّاره‌ نجات‌ یابد، تا به‌ مقام‌ علم‌ الیقین‌ و عین‌ الیقین‌ و حقّ الیقین‌ واصل‌ شود......

وز یاد او چنان شدم که او شدم

ذکر الله در بیان بهجت عارفان :

در ذکر الله و یاد خدا، اهلش مى دانند که چه اتفاقى مى افتد. همین قدر خودش ، خودش مى شود، وز یاد او چنان شدم که او شدم........

مستی حضور

آنچه در پیش روست چراغیست  بس  پر فروز در  سیر به  سوی محبوب  از بیانات  آیت  الله مصباح یزدی :

قرآن کریم از قول حضرت ابراهیم علی‌نبینا‌ و‌ آله‌ علیه‌‌ السلام نقل می‌کند که گفت:

إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ؛

رویم را ، روبه‌ رو کردم  با خدایی که زمین  و آسمان را  آفرید.

گاهی انسان با شخصی بزرگ مواجه می‌شود و آن چنان محو صورت او می‌شود که اصلا توجهی به غیر او ندارد. این همان حالت «وَجَّهْتُ وَجْهِی» است.......

لیلی عارفان از نگاه مولوی

عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش

خون انگوری نخورده باده شان هم خون خویش

هر  کسی  اندر  جهان  مجنون  لیلی   شدند

عارفان لیلی خویش و دم به دم مجنون خویش

ساعتی میزان آنی ساعتی موزون این.........

عقل، گوهر فراموش شده

چند دقیقه شما دوستان را دعوت میکنم به خواندن و فکر کردن در مطلبی از آیت الله بهاءالدینی شخصیتی که الحق عقل محض بودند:

کسى که عقل ندارد، توحید و معرفت ندارد،نماز از این شخص..........

توبه: نردبان عرش

مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی پیرامون معنای توبه در رساله لقاء الله چه زیبا و حکیمانه میفرمایند :

[جد میخواهد، بیجد بلکه به هوا و هوس، کار از پیش نمی‏رود و میتوانم عرض بکنم که گریه‏ هاى ما هم گریه واقعى نیست، چرا؟!

گریه آن است که از سوز دل آید بیرون و الا هر آب چشم گریه‏ نیست!..........

صراط سلوک

دستور العملی که سالک ربانی حاج میرزا جواد آقای‏ ملکی تبریزی به جناب آیة الله حاج شیخ محمد حسین‏ کمپانی-رضوان الله تعالی علیهما-ارسال داشت .......

بمناسبت نهم ربیع الاول

در ایام اقامت در قم غروبی دل انگیز در حرم شفیعه روز جزا حضرت معصومه سلام الله علیها سروده شد:

از محضر حق جوییم فضل و کرمش بیحد             ما بنده  محتاج  و  عصیان بدرش بیحد

امروز  ببخشاید  او  جرم  و  خطای  ما               چون مهر علی داریم درسینه خود بیحد

جوانی نکن!

همیشه مضطرب بودم میترسیدم پیر که شدم افسوس جوانی را بخورم , یک روز قبل از نماز مغرب به منزل مرحوم آیت الله خوشوقت رفتم , ایستاده بودند بروند وضو بگیرند .عرض کردم آقا میخواهم ازجوانیم پشیمان نشوم چه کارکنم؟ فرمودند:جوانی نکن!.

یارب تهی مکن ز می عشق جام ما

 فیض کاشانی

یارب تهی مکن ز می عشق جام ما     از   معرفت  بریز  شرابی  بکام  ما

از   بهر  بند گیت  بدنیا   فتاده  ایم        ای بندگیت  دانه  و  دنیات  دام  ما

چون بندگی نباشد از زندگی چه سود        از باده چون تهیست چه حاصل زمام ما

با تو حلال و بی تو حرامست عیشها     یا رب  حلال  ساز  بلطفت  حرام  ما........

رضا به داده بده وز جبین گره بگشای

حضرت آیت الله خوشوقت رحمة الله علیه:

کم اند افرادی که راضی اند ولی مومن باید راضی باشه چون خدا به ما عمر محدود داده روزی به آخر می رسه باید برویم . بخواهیم نخواهیم باید برویم. چه بهتر که راضی باشیم و برویم ، هر وقت خدا آمد و فرمود: "بفرما" چمدانمان را فوری آماده کنیم و برویم.

جــز یـکـی نـیـســت نـقـد ایـن عــالـم

اوحدی مراغه ای
سـخـنی می رود، بـه مـن کـن گـوش    پــیـش از آن کـز سـخــن شـوم خــامـوش

جــز یـکـی نـیـســت نـقـد ایـن عــالـم    بـــاز جـــوی و بـــه عــالــمــش...............