شرحی بر خطبه 210 نهج البلاغه از حضرت آیت الله جاودان :
می خواهم یک فرمایشی از نهج البلاغه خدمتتان عرض کنم. خیلی ممتاز است. دوتا خطبه و کلام از امیرالمومنین است. ظاهرا هم سید رضی و هم شارحان گفته اند اینها از کلمات بسیار ممتاز اخلاقی و سیر و سلوکی فرمایشات امیرالمومنین است. البته به ما هم هیچ ربطی ندارد. هیچ ربطی ندارد. اما اقلا آدم بفهمد که عالم چه خبر است. یک ذره بفهمد خب بهتر است. حالا مقدمات سخن را نمی دانیم. گویی از وسط سخن است. چون سید در نهج البلاغه کلمات برجسته از نظر بلاغت را انتخاب کرده. نهج البلاغه است دیگر. کلماتی که از نظر بلاغت برجسته بوده اند را انتخاب کرده است. بنابراین ممکن است یک مقداری در گذشته یا بعد این سخن فرمایش باشد. به هر صورت این مقداری که در نهج هست این است که من اینجا می خواهم برای شما عرض کنم. قَد أحیا عَقلَهُ ببینید به سرعت معلوم می شود که ما از این سری خارج هستیم. خیلی سریع. قَد أحیا عَقلَهُ عقلش را زنده کرده است. خب. این که عقلش را زنده کرده است، ممکن است من پیش خودم یک خیالی بکنم. اما وقتی دومی را می فرماید کاملا معلوم می شود که ربطی به ما ندارد. وَ أماتَ نَفسَهُ نفس اماره را در خودش کشته است. ببینید وقتی نفس اماره مرده باشد، هیچ حکمی برای ما ندارد. اما بر من که حکم دارد............
http://new.javedan.ir
