محرم ملکوت

مستند محرم ملکوت

دریافت

آیت الله خوشوقت

کلیپ عبدخدا شرح حال آیت الله خوشوقت

دانلود با لینک مستقیم
حجم: 78.4 مگابایت
مدت زمان: 22 دقیقه 22 ثانیه

نمایش باحجم کم:

یاد استاد

 شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت               روی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفت
گویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بود         باربربست و به گردش نرسیدیم وبرفت
بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم          وز پی اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت
عشوه دادند که بر ما گذری خواهی کرد        دیدی آخر که چنین عشوه خریدیم و برفت
شد چمان در چمن حسن و لطافت لیکن       در گلستان وصالش نچمیدیم و برفت
همچو حافظ همه شب ناله و زاری کردیم
کای دریغا  به  وداعش نرسیدیم  و  برفت

آرام جان

یاد ایّامى که در گلشن فغانى داشتم                     در میان لاله و گل آشیانى داشتم
گِرد آن شمع طرب میسوختم پروانه‏ وار                   پاى آن سرو روان اشک روانى داشتم
آتشم برجان ولى ازشکوه لب خاموش بود              عشق را ازاشک حسرت ترجمانى داشتم
چون سرشک ازشوق بودم خاک‏بوس درگهى            چون غبار از شکر ،سر بر آستانى داشتم
در خزان با سرو و نسرینم بهارى تازه بود                در زمین با ماه و پروین آسمانى داشتم
درد بى ‏عشقى ز جانم برده طاقت ورنه من            داشتم آرام تا آرام جانى داشتم
 بلبل طبعم رهى باشد ز تنهایى خموش
 نغمه‏ ها بودى مرا  تا   هم‏زبانى  داشتم

دل یک دله کن

مرحوم آیت الله خوشوقت نقل می فرمودند: آیت الله سیّد علی قاضی از یکی از شاگردانشان بسیارتعریف می فرمودند و به او علاقه زیادی داشتند . هنگامیکه  دیگر شاگردان  ایشان  علت این  علاقه را جویاشده بودند آقای قاضی فرمودنده بودند: او وقتی به نزد من می آید  همه اش می آید  و هنگامیکه می رود همه اش می رود.(یعنی دل به غیر حق متعال نداده است ،حتی به استادش آیت الله قاضی!)

شیخ بهائی چه زیبا سروده است :

تا   کی  به  تمنای  وصال  تو   یگانه

اشکم شودازهرمژه چون سیل روانه

خواهد به سرآید،شب هجران تویانه؟

ای  تیر  غمت را  دل  عشاق ........

جوانی نکن!

همیشه مضطرب بودم میترسیدم پیر که شدم افسوس جوانی را بخورم , یک روز قبل از نماز مغرب به منزل مرحوم آیت الله خوشوقت رفتم , ایستاده بودند بروند وضو بگیرند .عرض کردم آقا میخواهم ازجوانیم پشیمان نشوم چه کارکنم؟ فرمودند:جوانی نکن!.

رضا به داده بده وز جبین گره بگشای

حضرت آیت الله خوشوقت رحمة الله علیه:

کم اند افرادی که راضی اند ولی مومن باید راضی باشه چون خدا به ما عمر محدود داده روزی به آخر می رسه باید برویم . بخواهیم نخواهیم باید برویم. چه بهتر که راضی باشیم و برویم ، هر وقت خدا آمد و فرمود: "بفرما" چمدانمان را فوری آماده کنیم و برویم.