مرحوم آیت الله خوشوقت نقل می فرمودند: آیت الله سیّد علی قاضی از یکی از شاگردانشان بسیارتعریف می فرمودند و به او علاقه زیادی داشتند . هنگامیکه دیگر شاگردان ایشان علت این علاقه را جویاشده بودند آقای قاضی فرمودنده بودند: او وقتی به نزد من می آید همه اش می آید و هنگامیکه می رود همه اش می رود.(یعنی دل به غیر حق متعال نداده است ،حتی به استادش آیت الله قاضی!)
شیخ بهائی چه زیبا سروده است :
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شودازهرمژه چون سیل روانه
خواهد به سرآید،شب هجران تویانه؟
ای تیر غمت را دل عشاق ........
