دو نوع عبادت
پنجشنبه, ۱۰ بهمن ۱۳۹۲، ۱۱:۲۴ ق.ظ
آنچه انسان را رشد می دهد،عبادت پروردگار متعال است و عبادت در دو بُعد جوارحی و قلبی ممکن است .اعمال قلبی اعمالی است که انسان در آن بدون استفاده از جسم و بدن خویش به عبادت پروردگار متعال مشغول می شود که انسانهای عادی معمولاً توان انجام این نوع از اعمال را ندارند ،ولی در اعمال جوارحی ، انسان با کمک جسم خویش جان خود را به عبادت وامی دارد .
مرحوم آیت الله میرزا جواد آقای ملکی تبریزی پیرامون اعمال جوارحی می فرمایند:
من از یکى از مشایخ بزرگوار خود (مرحوم آیت الله ملّاحسینقلی همدانی) ، که حکیمى عارف و معلمى خبیر و طبیب کاملى بسان او ندیده ام ، سؤال کردم که کدامین عمل از اعمال جوارح را شما در تأثر قلب و اصلاح دل و جلب معارف کارسازتر یافته اید؟ فرمود: سجده طولانى در هر روز یک ساعت و یا لااقل سه ربع ساعت به درازا کشد و در آن گفته شود:
لا اله الا انت سبحانک انى کنت من الظالمین که با تلاوت این آیه، انسان به زندانى بودن خود در زندان طبیعت و گرفتار بودنش در دام اخلاق زشت و منزه بودن حضرت ذوالجلال از هر ظلم و ستمى نسبت به بندگان، گواهى مى دهد و ظلم و ستم خود را بر خود و افکندن خویشتن را در این مهلکه عظیم در نظر مى آورد؛و دیگر صد مرتبه قرائت سوره قدر در شب و عصر جمعه است . او فرمود : هیچ عاملى از اعمال مستحبه را ندیدم که به اندازه این سه عمل ، تأثیر داشته باشد. و در اخبار آمده که در شب جمعه صد رحمت و نفحه، نازل مى شود که نود و نه تاى آن براى کسى است که در عصر جمعه صد مرتبه قدر را تلاوت کند و در آن یکى باقى مانده هم، براى او نصیب و بهره اى است. و دوستان او هر یک به حسب مجاهده اش به این توصیه عمل مى نمودند و از بعضى از آنها نقل شده که [ذکر یونسیه] را هزار مرتبه مى گفته است.
