هو

وَ اعلَم أنّ مَن أرادَ اللَهُ بِه خَیْرًا مِن الطّالِبینَ، یَسَّرَ اللَـهُ لَه شَیخًا مِن أهلِ هذا الطَّریقِ یَتَولَّى

تَربیَتَهُ فى طریقِ الحَقِّ، وَ إلّا طالَت عَلیهِ الطَّریقُ و حَصَلَ على التَّعْویقِ و تَزَلزَلَ قَدَمُهُ فى طَریقِ

الإرادَةِ. فَلَو أجهَدَ نَفسَهُ، ما خَرَجَ من مُتَواطى العادَةِ، اللهُمَّ إلّا أن یَستَعمِلَ ما قَرَّروهُ و یُلزِمَ

نَفسَهُ ما أسَّسوهُ؛ فَبِتَصحیحِ البدایاتِ تُنالُ الغایاتُ وَ بِتَأسیسِ القَواعِدِ تَعلو السَّریَّاتُ.

أفَمَنْ أَسَّسَ بُنْیَـنَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللَهِ وَ رِضْوَانٍ خَیْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنیَـنَهُ عَلى شَفَا جُرُفٍ هَارٍ.

فعَنِ اللـهِ فَاعقَلْ و عَن رَسولِ‌اللَـهِ صَلَّى‌اللَهُ‌عَلَیهِ‌وَءَالِهِ‌وَسَلَّم فَاسمَعْ؛ وَ مَن یُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن

بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدَى وَ یَتَّبِعْ غَیْرَ سَبِیلِ الْمُؤْمِنِینَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى. وَ أَنَّ هَـذَا صِرَ طىِ مُسْتَقِیمًا

فَاتَّبِعُوهُ وَ لاَ تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِکُمْ عَن سَبِیلِهِ ذَ لِکُمْ وَصَّـکُم بِهِ. وَ قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَهَ

فَاتَّبِعُونِى یُحْبِبْکُمُ اللَهُ

ترجمه :

و بدانکه: هرگاه خداوند براى یکى از طالبین این راه خیرى بخواهد، راه وصول به یکى از بزرگان

این طریق را برایش هموار میکند، تا آن طبیب روحانى، او را در حجر تربیت گرفته و در طریق

حقّ وى را پرورش دهد؛ وگرنه راه به‌مراتب طولانى گردیده و مطلوب او دیر حاصل مى‌شود و

قدم او در طریق وصال متزلزل میگردد، و اگر خود را به رنج و مشقّت نیز اندازد از میزان عادى و

طبیعى سیر تجاوز نمى‌کند، مگر آنکه خود را ملزم به اصول و قواعدى که علماء سلوک آن را

پایه‌ریزى نموده‌اند بنماید و آنها را بکار گیرد؛ زیرا آغازِ صحیح است که فرجام نیک دارد، و بر

پایه‌هاى محکم و استوار است که بناهاى مشیّد برافراشته میگردد؛ «آیا آن کسى‌که بنیان خود

را بر اصل تقوى و خشنودى خدا نهاده است بهتر است، یا آن کس که بنیان خود را بر لب

پرتگاهى قرار داده که در شرف انهدام و خرابى مى‌باشد!»

پس علم و بصیرت را تنها از خدا أخذ کن

و آداب سلوک و ذلّ بندگى را تنها از رسول خدا صلّى‌اللـه‌علیه‌وآله بیاموز؛ «و کسى که با

رسول خدا از در لجاجت و سرسختى برآید پس از آنکه هدایت براى وى مبیّن و آشکار شده

است و از غیر راه مؤمنین پیروى نماید، ما او را بر مى‌گردانیم به آنچه به سوى آن بازگشت

نموده است.» «و این‌است صراط و راه من که مستقیم است، پس از آن تبعیّت کنید و از

راههاى دیگر پیروى ننمائید که این راهها شما را از راه او جدا سازند.» «اى پیامبر! بگو اگر خدا

را دوست دارید از من تبعیّت کنید تا خداوند شما را دوست داشته باشد.»