باب سوّم
در سیر و سلوک در طلب کمال و بیان احوال سالک. و آن مشتمل بر شش فصل است:
فصل اول-در خلوت
قال اللّه تعالى: وَ ذَرِ اَلَّذِینَ اِتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَعِباً وَ لَهْواً وَ غَرَّتْهُمُ اَلْحَیٰاةُ اَلدُّنْیٰا
در علوم حقیقى مقرر شده است که هر ذات که مستعد قبول فیض الهى باشد با وجود استعداد و عدم موانع از حصول آن فیض محروم نتواند بود، و طلب فیض از کسى ممکن باشد که او را دو چیز معلوم بود: یکى آنکه وجود آن فیض به یقین و بىشک تجویز داند، و دیگر آنکه داند که وجود آن فیض در هر ذات که باشد مقتضى کمال آن ذات بود، و این هر دو علم مقارن استعداد قبول آن فیض باشد در همۀ احوال.......