هو

   مرحوم میرزا اسماعیل دولابی و مرحوم آیت الله بهاءالدینی

خیال روی تو در هر طریق همره ماست           نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

به رغم مدعیانی که منع عشق کنند             جمال چهره تو حجت موجه ماست

ببین که سیب زنخدان تو چه می گوید            هزار یوسف مصری فتاده در چه ماست

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد                   گناه بخت پریشان و دست کوته ماست

به حاجب در خلوت سرای خاص بگو               فلان ز گوشه نشینان خاک درگه ماست

به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است         همیشه در نظر خاطر مرفه ماست

اگر به سالی حافظ دری زند بگشای               که سالهاست که مشتاق روی چون مه ماست