خود پرستی

مولوی

عاشقی و بی‌وفایی کار ماست
کار،کار ماست چون او یار ماست
قصد جان جمله خویشان کنیم
هر چه خویش ما، کنون اغیار ماست
عقل اگر سلطان این اقلیم شد
همچو دزد آویخته بر دار ماست
خویش و بی‌خویشی به یک جا کی بود
هر گلی کز ما بروید خار ماست
خودپرستی نامبارک حالتیست
کاندر او ایمان ما انکار ماست..........

روح مجرد

توصیف مرحوم سید هاشم حداد به بیان مرحوم علامه طهرانی در کتاب روح مجرد:

حضرت آقاى حاج سیّد هاشم در افق دیگرى زندگى مى‌نمود؛ و اگر بخواهیم تعبیر صحیحى را ادا کنیم در لا اُفُق زندگى میکرد. آنجا که از تعیّن برون جسته، و از اسم و صفت گذشته، و جامع جمیع اسماء و صفات حضرت حقّ متعال به نحو اتمّ و اکمل، و مورد تجلّیات ذاتیّۀ وَحدانیّۀ قهّاریّه، أسفار اربعه را تماماً طىّ نموده، و به مقام انسان کامل رسیده بود.
هیچ یک از قوا و استعدادات در جمیع منازل و مراحل سلوکى از ملکوت أسفل و ملکوت أعلى، و پیمودن و گردش کردن در أدوار عالم لاهوت نبود، مگر آنکه در وجود گرانقدرش به فعلیّت رسیده بود.
حاج سیّد هاشم انسانى بود با فعلیّت تامّه در تمام زوایا و نواحى حیات معنوى...........

تا او شود بنده خدا

مولوی

ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها
زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا
زان سوی او چندان کرم زین سو خلاف و بیش و کم
زان سوی او چندان نعم زین سوی تو چندین خطا
زین سوی تو چندین حسد چندین خیال و ظن بد
زان سوی او چندان کشش چندان چشش چندان عطا
چندین چشش از بهر چه تا جان تلخت خوش شود
چندین کشش از بهر چه تا دررسی در اولیا..........

سلطان عشق

خواجوی کرمانی
باز برافراختیم رایت سلطان عشق
بار دگر تاختیم بر سر میدان عشق
ملک جهان کرده ایم وقف سر کوی یار
گوی دل افکنده ایم در خم چوگان عشق
از سرمستی کشیم گرده رهبان دیر
بر درهستی زنیم نوبت سلطان عشق
جان چه بود تا کنیم در ره عشقش نثار
پای ملخ چون بریم نزد سلیمان عشق.........

مهر خوبان

علامه طباطبایی

مـــهر خـوبان دل و دیــن از همه بـی پروا برد
رخ شــــطرنج نبرد آنــــچه رخ زیبا بـــــرد
تو مـــپندار که مجنون سَرِ خود مجنون گـشت
از ســمک تا به سماکش کِشش لیـــلی بــرد
من به ســرچــشمه خورشید نه خود بـردم راه
ذره ای بــــــودم و مــهر تو مـــرا بالا بـــرد..........

حقیقت دنیا

نهج البلاغه

حکمت 126

ترجمه انصاریان

و قال امام علی (علیه السلام) وقد سمع رجلا یذمّ الدنیا:
أیها الذام للدنیا، المغتر بغرورها، المنخدع بأباطیلها، أتفتتن بها ثم تذمّها! أنت المتجرّم علیها أم هی المتجرمة علیک! متى استهوتک، أم متى غرتک! أبمصارع آبائک من البلى، أم بمضاجع أمهاتک تحت الثرى! کم عللت بکفیک،............
امام علی علیه السلام وقتى که شنیدند مردى دنیا را نکوهش مى کند، چنین فرمودند: 
اى کسى که دنیا را نکوهش مى‌کنى، در حالى که به نیرنگ آن فریفته‌اى، و به اباطیلش گول خورده‌اى، آیا فریفتۀ دنیایى و آن را مذمت مى‌نمایى؟ ! تو بر گردن دنیا گناه بار مى‌کنى یا دنیا بر گردن تو ؟ چه زمان دنیا تو را سرگردان کرد یا چه وقتى فریبت داد؟ آیا به جایگاهى که پدرانت افتادند و پوسیدند تو را فریفت؟ یا به خوابگاه مادرانت در زیر خاک؟ چه اندازه به دستهایت به رفع بیمارى اقدام کردى !..........

شراب روحانی

غزلی از شیخ بهایی

ساقیا! بده جامی، زان شراب روحانی
تا دمی برآسایم زین حجاب جسمانی
بهر امتحان ای دوست، گر طلب کنی جان را
آنچنان برافشانم، کز طلب خجل مانی
بی وفا نگار من، می کند به کار من
خنده های زیر لب، عشوه های پنهانی
دین و دل به یک دیدن، باختیم و خرسندیم
در قمار عشق ای دل، کی بود پشیمانی؟.......

نامه های قدسی

از رشحات قلم سعادت رقم مجمع الفضائل و المعانى و مفخر الافاضل و الاعالى صاحب النفس الزکیة و الانفاس القدسیة الذى قلبه الملکوتى مشکوة انوار العرفان و صدره القدسى مخزون اسرار السبحان علم لاعلام و البحر القمقام و شمس الظّلام العالم الزاهد الآخوند ملا حسینقلى الهمدانى قدّس سرّه العزیز:
 بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و صلى الله على خیر خلقه محمد و آله الطاهرین .
و بعد بر طالبان نجات و سعادت ابدى مخفى نماناد که اهل نجات دو طایفه مى باشند:
یکى طایفه اصحاب یمین و طایفه دیگر مقربین اند، و اگر طالب سعادت عمل به وظیفه اصحاب یمین که عبارت از ترک معصیت باشد نمود از آنها خواهد شد، و مقربین علاوه بر آنها وظیفه دیگر دارند که غرض بیان آنها نیست ، اولا باید فهمید که اگر شخص انسانى فهمید، حقارت و پستى خود را همچنین بعد از آن فهمید عظمت و قدرت حضرت ملک الملوک را البته خواهد فهمید که قدم جراءت برداشتن و اقدام به معصیت نمودن در حضور چنین سلطان عظیم الشاءن در نهایت قبح و شناعت و بدبختى مى باشد، چرا غافل است از قدرت قادرى که اگر اراده نماید. فناى همه موجودات را به محض اراده آن سلطان عظیم الشاءن همگى به باد فنا رفته ، ملحق به معدومات خواهد شد.........

بصائر

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْمًا الطلاق

غفلت

چراغی فروزان در کلمات آیت الله مصباح یزدی :
از نظر قرآن کریم ریشه همه مفاسد اخلاقی به یک چیز برمی‌گردد و در مقابل ریشه مبارزه با مفاسد اخلاقی و معالجه آن‌ها نیز یک چیز است. خداوند در آیه 179 سوره اعراف می‌فرماید: وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالإِنسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لاَّ یَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْیُنٌ لاَّ یُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لاَّ یَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَـئِکَ کَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُوْلَـئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ؛ ما بسیاری از جنیان و انسیان را برای جهنم پدید آوردیم.  لام در جمله «وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ» برای غایت است و به این معناست که ما بسیاری از جنیان و انسان‌ها را پدید آوردیم که نهایت سیرشان جهنم خواهد بود. این‌ها کسانی هستند که نیروی عقلانی، تفکر و فهم صحیح به آن‌ها داده شده، اما از آن استفاده نمی‌کنند..........

جان کلام 2

چند حکمت پیرامون عرفان عملی از بیانات آیت الله امجد به نقل از وبلاگ دوست داران استاد :
-چون عقلم نمی رسد شرع را برمی گزینم ما چه می فهمیم. بهتر است تعبد به شرع کنیم الکمال کل الکمال التفقه فی الدین.
-تا دنیا در نظر انسان کوچک نیاید نمی تواند به طرف خدا برود.
-نفس اماره عادت کرده به هرزگی ولذا نباید رهایش کرد.
-علم حصولی انسان را انسان نمی کند بلکه آن علم حقیقی است و این اخلاص می خواهد.
-خود عمل تنها ملاک نیست آدم ریاکار هم عملش زیباست اصل نیت است و مؤمن با نیت ابدی در بهشت خالد است
.......

معرفت شرط اساسی خود سازی

بخشی از کتاب ارزشمند خود شناسی برای خود سازی تألیف آیت الله مصباح یزدی :
در مسیر تکاملىِ انسان ، راهرو اصلى ، دل است که در مسیر بندگى به سوى خدا پیش مى‌رود و به تبع افعال قلبى ،دیگر تلاش ها رنگ بندگى به خود مى‌گیرد و به تکامل انسان اثر می بخشد. سیر و سلوک قلبى از همان جا آغاز مى‌شود.............

اشراقات معنوی 3

قسمت سوم اشراقات معنوی آیت الله امجد:


دانلود با لینک مستقیم
حجم: 5.47 مگابایت

 

 

اندیشه 4

بسم اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ الْعَصرِ(1) إِنَّ الانسنَ لَفِی خُسرٍ(2) إِلا الَّذِینَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصلِحَتِ وَ تَوَاصوْا بِالْحَقّ‏ وَ تَوَاصوْا بِالصبرِ(3)

زمانۀ ما، زمانۀ ایمان است. زمانۀ باور. خداوند در قرآن می‌فرماید: والعصر. قسم به زمان. زمان، ظرفی است که تمام هستی در آن جریان دارد، زمان بسیار مبارک است، خداوند به زمان قسم می‌خورد. والعصر، إن الانسان لفی خسر. انسان در حال ضرر کردن است. إلاالذین آمنوا، جز آن‌هایی که ایمان آوردند، یعنی واقعیات را باور کردند، رشد کردند، فهمیدند. توجه کنید که آیه، نمی‌گوید کسانی ضرر نمی‌کنند .........

عرفان واقعی